Urkunde 1414 Juli 16
Der Münstersche Generalvikar Johannes Clunsevoet erklärt am 16. Juli 1414 die Ehe des Johann von Volmarstein mit Elisabeth von Wisch für gültig.
Wortlaut
Die Urkunde ist in lateinischer Sprache verfasst. Ihr Wortlaut wird nach Kindlinger zitiert: [1]
In nomine Domini amen. Johannes Clunsenert Sigillifer Curie monasteriensis Reverendi in Christo Patris & Domini Ottonis, Dei & apostolice sedis gratia Episcopi monasteriensis Vicarius in spiritualibus generalis, universis & singulis, quorum interest seu interesse poterit quomodolibet in futurum, & quos infrascriptum tangit negotium, seu tangere poterit quovismodo, salutem in Domino & rei geste cognoscere veritatem. Litteras reverendi Patris & Domini, Domini Guiller. eadem gratia Episcopi vestan. sanas, integras & illesas, omnisque suspicionis vicio carentes, sigilloque reverendi patris & Domini, Domini Jordani miseratione divina Episcopi albanensis curam penitentiarie in romana curie regentis in cordula rubra de cera rubei coloris alba cera circumposita, ut videbatur in eisdem legebatur, sigillatas nobis per honorabilem Johannem de Volmesteyne armigerum & Elisabeth de Wysche conjuges, monasteriensis Dyocesis, coram Notario publico & testibus infra scriptis presentes Nos .... cum ca, qua decuit, reverentia recepisse sub hac verboirum forma: Vernerabili &c. (es folgt die Wiedergabe der Urkunde 1413 März). Quibus quidem litteris presentatis & gratuite receptis memorati Johannes & Elisabeth conjuges nobis humiliter supplicarunt, ut ad executionem earundem litterarum & contentorum in eisdem authoritate apostolica nobis in hac parte commissa procedere dignaremur. Nos igitur Johannes Vicarius in spiritualibus antedictus consideratis circumstantiis universis nobis in eisdem litteris a dicta sede apostolica & a predicto Domino Penitentiaro dicte sedis apostolice injunctis ex quorundam testium fidedignorum coram nobis productorum, receptorum, juratorum & per nos diligenter examinatorum invenimus & cognovimus, eos fore & esse in quarto gradu consanguinitatis, & quod illo obitante matrimonium inter eos quidem extunc legitime de presenti publice secundum morem patrie invicem eontraxerunt, & quod illud carnali copula consumarunt, & si divortium fieret inter eos, quod extunc gravia dampna, pericula exinde possent verisimiliter exoriri, & quod dicta Elizabeth propter hoc ab aliquo rapta non fuerat: idcirco authoritate apostolica nobis in hac parte commisse cum eisdem conjugibus, quod hujusmodi impedimento consanguinitatis non obstante in eorum sic contracto matrimonio licite valeant remanere, in hiis scriptis misericorditer dispensamus, prolemque susceptam, siqua sit, & suscipiendam exinde ligitimam decernimus per presentes. In quorum premissorum omnium testimonium fidem & firmitatem hoc presens publicum instrumentum per Notarium publicum infrascriptum scribi & publucari mandavimus, sigillique majoris official. curie monasteriensis predicte, minori vero sigillo eidem tergotenus impresso fecimus appensione communari. Acta sunt hec infra civitatem urbis nostre monasteriensis in domo, quam Domicella de Doringhen inhabitat, sub anno nativitatis Domini millesimo quadringentesimo quarto decimo, indictione septima, mensis Julii die decimasexta, hora ... vel quasi pontificatus sanctissimi in Christo patris & Domini nostri, Domini Johannis divina providentia pape vicesimi tertii, anno quinto, presentibus ibidem honestis viris, Domino Petro Husbrant prebitero, Hermanno Volker Clerico & Johanne Wessels Layco monasteriensis Dyocesis, Testibus fidedignis ad premissa vocatis specialiter & rogatis. Et ego Theodericus de antiquo foro de Kalker Clercius dyocesis coloniensis publicus approbatus & imperiali authoritate Notarius &c. &c.
Literatur
- Niklas Kindlinger: Geschichte der Familie und Herrschaft von Volmestein - ein Beytrag zur Geschichte des Bauern- und Lehnwesens, und der Staatsverfassung. Welcher die Urkunden enthält. Osnabrück 1801.
Standort
LWL-Archivamt für Westfalen, Münster [2]